10 najlepszych książek ever

Musieliście zauważyć, że ostatnio na facebooku krąży pewien łańcuszek. Namawia on do wymienienia "dziesięciu książek, które z jakiegoś powodu są dla ciebie ważne". Zabawa od początku mnie zainteresowała, ale nie chciałam robić owej listy na swoim prywatnym profilu, ponieważ już od niejednej osoby usłyszałam, że "obnoszę się" ze swoim czytaniem (no ciekawa jestem jak, ale nieważne). W końcu zdecydowałam się na zrobienie jej tutaj - przy okazji te najlepsze książki zostaną odpowiednio 'ukoronowane' i nie zginą w natłoku fejbukowych postów. Za nominację serdecznie dziękuję Julce, Karolinie oraz Kasi.:) Kolejność raczej przypadkowa. 

1. "Przeminęło z wiatrem" - Margaret Mitchell

 Kolejność, jak wspomniałam, jest przypadkowa - ale nie do końca w tym przypadku. To książka, która zmieniła mnie i moje życie; totalnie i nieodwołalnie skradła moje serce. Najpiękniejsza, najsmutniejsza, najprawdziwsza miłość. Smutek, ból, wojna. Nieodwracalne błędy, uśmiech Retta. Scarlett. I "pomyślę o tym jutro". Najcudowniejsza historia na świecie. 

2. "Cień wiatru" - Carlos Ruiz Zafon

Mistrz! Geniusz! Barcelona, namiętna miłość, jeszcze bardziej namiętna nienawiść, miliony tytułów Cmentarza Zapomnianych Książek. Historia, od której nie da się oderwać, a tym bardziej przewidzieć jej zakończenia. Połyka się ją na jednym oddechu. A potem już tylko włada twoim umysłem, co noc od nowa czaruje twoje serce, nigdy nie opuszcza Twojej duszy. Ale uważaj, to wcale nie tak łatwo jest być fanem Zafona. Całe życie po przeczytaniu którejś z jego książek staje się jednym wielkim kacem książkowym, z którym po prostu musisz nauczyć się żyć.  

3. "Cukiernia pod Amorem" - Małgorzata Gutowska-Adamczyk

Zakładam, że przynajmniej raz w życiu powiedzieliście, że nie lubicie polskich autorów. Ha, chyba nie czytaliście książek Gutowskiej-Adamczyk! To jest coś zupełnie innego. Piękne historie, epickie portrety psychologiczne licznych postaci, intrygujące zdarzenia, burze namiętności. Wciąga i pozostawia niedosyt - ale na szczęście jest też druga seria - "Podróż do miasta świateł", równie niesamowita. Nie mówcie, że polscy pisarze są beznadziejni, dopóki nie 'odwiedzicie' Gutowa!

4. Seria "Jeżycjada" - Małgorzata Musierowicz

Czyżby kluczem do napisania fantastycznej książki przez Polkę jest nazywanie się Małgorzata? Jednak seria o Borejkach jest fantastyczna w zupełnie innym tego słowa znaczeniu. Jest rodzinna, zabawna, emanuje ciepłem i miłością. Przywraca wiarę w dobre zakończenia, wywołuje szczery śmiech. No i łzy. Bo wzrusza, i to strasznie. Ale tak pozytywnie. Dobra dla każdego, w każdym momencie życia. Według mnie, nie możesz powiedzieć, że naprawdę żyjesz, dopóki nie przeczytasz któregoś z tomów. A jeśli przeczytałeś i nie podobał Ci się, to sorry, ale coś jest z Tobą nie tak.

P.S. Najnowszy tom Jeżycjady w grudniu!!!!!!!!!!! 

5. "Echa pamięci" - Katherine Webb

Przeczytałam ją prawie zupełnie przez przypadek, bo pożyczyłam od nauczycielki w szkole. Ale okazało się, że ma w sobie wszystko, co cenię sobie w książkach - Wielką Tajemnicę, Wielkie Uczucia, i masę nostalgii. Zacieram ręce na myśl i przeczytaniu kolejnych książek pani Webb!

6. "Pamiętnik" - Nicholas Sparks

Odrobinę inna od pozostałych moich ulubieńców, ale piękna i wzruszająca. Opowiada o miłości, którą samemu chciałoby się przeżyć. Wyciska ocean łez. Dobra na dni, kiedy tracisz wiarę we wszystko.

7. "Mały książę" - Antoine de Saint Exupery 

Mała, niepozorna książeczka, a tyle w niej treści! Zmusza do głębokich refleksji, trochę smuci, a trochę bawi. Trochę jak życie. Nie czyta się jej raz, o nie. Ale za każdym razem jest tak samo dobra i pełna trafnych, pięknych złotych myśli. 

8. "Papierowe miasta" - John Green

Jakkolwiek "Gwiazd naszych wina" specjalnie mnie nie zachwyciła, to druga książka Greena - jak najbardziej. Uh, pamiętam tę noc po jej ukończeniu. Ostatnie zdanie przeczytałam koło 2 w nocy, a o 7 rano musiałam wstać, bo jechałam z rodziną na wakacje. Potem w nieskończoność przewracałam się z boku na bok, myśląc o tej historii. Co z tego, że teraz niespecjalnie pamiętam, o czym właściwie była. Pamiętam, że miałam przy niej miliony rozkmin, a całe godziny spędziłam na płakaniu ze śmiechu. #green

9. Seria "Harry Potter" - J.K. Rowling

Pierwsza moja 'doroślejsza' seria. Nie powiem, żebym zaczęła od niej czytanie, bo czytałam zawsze, ale znacząco wpłynęła na ilość tego czytania. W końcu czytałam ją całą jakieś 10 razy! Mam nadzieję, że kiedy wrócę do niej kiedyś jako dorosła, znowu poczuję ten niesamowity klimat i emocje, które towarzyszyły mi w pierwszym zaczytywaniu się w przygodach czarodzieja, kiedy miałam 11 lat. Niesamowite połączenie czarodziejskiej magii i magii przyjaźni. Właściwie to nie wiadomo, której jest tu więcej.

10. "Delirium" - Lauren Oliver

Nie żartuję. To książka, dzięki której założyłam bloga, choć nigdy w życiu jej nie recenzowałam. Pomogła mi, gdy w moim prywatnym życiu było tak średnio. Ciągiem przyczynowo-skutkowym, to właśnie dzięki niej poznałam Was wszystkich! Choć teraz nigdy w życiu nie przeczytałabym jej ani podobnych jej tytułów, to wtedy zmieniła dla mnie wszystko i dlatego nigdy o niej nie zapomnę. 

Cieszę się, że dziewczyny mnie nominowały także dlatego, że mojemu blogowi na pewno przyda się taki zapychacz. Od prawie dwóch tygodni czytam Życie Charlotte Bronte. Średnio u mnie z czasem - szkoła, tańce, internet, szkoła, tańce, internet. A kiedy zabiorę się do książki, to sami wiecie, że biografii nie czyta się jednak tak szybko, jak powieści - zwłaszcza, że jest to XIX-wieczna biografia. Ale zostało mi już jakieś 150 stron, więc w tym tygodniu możecie już wypatrywać recenzji. 

Niedługo mam też urodziny, więc po nich pewnie zrobię stosik - be happy:) 

No i niedługo drugie urodziny ma też Nasz papierowy świat. Konkurs?

Trzymajcie się!

Emcia